سامرا کرب و بلایی به نظر می‌آید
این دو شش گوشه به دنیا چقدر می‌آید
ردّ پای اش همه جا قبله نما می‌سازد
یک خط از «جامعه» اش جامعه را می‌سازد
بی سبب نیست اگر عادتش احسان شده است
نوه‌ی ارشدِ آقای خراسان شده است
ناله‌ها از دل بیچاره کُنَم؛ کافی نیست
خویش را از غم ات آواره کنم کافی نیست
گریه بر داغ تو همواره کنم کافی نیست
پیرهن در غم تو پاره کنم کافی نیست
سال‌ها همنفسِ حجره‌ی صبرت شده ای
کُنج زندانی و همسایه‌ی قبرت شده ای
بازدید : 524
جمعه 8 اسفند 1398 زمان : 6:03
